Fale akustyczne
Encyklopedia PWN
opór akustyczny, impedancja akustyczna,
wielkość charakteryzująca ośrodek sprężysty (gaz, ciecz lub ciało stałe), będąca miarą jego reakcji na rozchodzącą się falę akustyczną;
element rozpraszający fale dźwiękowe, stosowany w akustyce wnętrz;
ekran akustyczny, ekran przeciwhałasowy,
przegroda ograniczająca rozchodzenie się fal akustycznych, zabezpieczająca człowieka przed bezpośrednim działaniem hałasu;
urządzenie wykorzystujące zjawisko interferencji fal akustycznych (gł. ultradźwięków) do pomiaru długości fal i wyznaczania ich prędkości oraz współczynników pochłaniania (absorpcji) w płynach i ciałach stałych;
fiz. stosunek parametrów określających nieliniowe właściwości akustyczne ośrodka do parametrów decydujących o tłumieniu fali akustycznej w tym ośrodku;
załamanie fali, refrakcja fali,
zmiana kierunku rozchodzenia się fali (elektromagnetycznych, akustycznych) przy przejściu przez granicę 2 ośrodków, a także w ośrodku jednorodnym, w którym prędkość fali zmienia się w sposób ciągły, np. wskutek różnic gęstości lub właściwości elektrycznych ośrodka.
